Fly away.

" W ręku szlug, telefon w drugiej. I napisałbym do Ciebie, ale jakoś brakuje słów. Zadzwoniłbym do Ciebie, ale wiem, że tego nie chcesz. Wybełkotał, że Cię kocham, tu jest źle i serio tęsknię."

Nie zostawia się w spokoju ludzi, których się kocha.

Zabierz mnie stąd, nie chcę omijać szczęścia, leczy gdy otwieram oczy, widzę tylko przepaść.

Świat od Ciebie niczego nie potrzebuje, ale Ty musisz mu coś dać. Dlatego żyjesz. Jeśli się teraz zabijesz - niczym się nie różnisz od miliardów innych czaszek, które leżą pod ziemią. Jeśli dasz coś światu, nawet nietrwałego, wygrasz.

"Odejdź, nie dotykaj mnie

odnalazłem się w łóżku, gdzieś pośrodku siebie

wstałem, przez ciemność do okna podszedłem

a okno było we mnie, zobaczyłem siebie...

i więcej siebie widzieć nie chcę."

Strach przed związkiem ma podobną strukturę, co lęk wysokości. Nikt nie boi się pocałunków, przytulania, uczucia, że ktoś czeka właśnie na Ciebie, tak jak nikt się nie boi być na szczycie. Boimy się upadku. Boimy się, że nasze serce nie będzie miało po co bić.

To najstarsza historia świata. Pewnego dnia masz szesnaście lat, planujesz swoje "kiedyś". A potem tak cicho, że nawet nie zauważysz kiedy, "kiedyś" staje się "dzisiaj". A potem "kiedyś" staje się "wczoraj". i to jest Twoje życie.

I proszę, nie dzwoń, przyjedź, można u mnie palić.

I nie rozmawiajmy dzisiaj, bo nie wiem, co mam powiedzieć.

Nieszczęśliwi ludzie robią lekkomyślne rzeczy.

"- Chcesz znać prawdę? - spytała, nie czekając na odpowiedź. - Usiłuję jakoś przetrwać dzień, zachowując dość siły, by stawić czoło następnemu."

Wszystko się kłębi, wszystko w nas mówi, jedynie usta milczą.

"ŚCIĄŁEŚ MI

WCZORAJ GŁOWĘ

TĘPYM

NIEPOTRZEBNYM

SŁOWEM"

Człowiek napotkawszy przeszkodę, której nie może zniszczyć - zaczyna niszczyć samego siebie.

"Palimy papierosy i pijemy kawę z kubków, dłonie nam się trzęsą i mamy podkrążone oczy. Poruszamy się powoli, a jedyne, co żyje w naszych oczach, to lęk."