I can't compete with a memory.

Nie mogę konkurować ze wspomnieniami. 


Łap mnie, bo mogę odejść w każdej chwili. 


Jesteś dla mnie kimś, kim nikt inny być nie umiał. 


Gdy po raz pierwszy Cię ujrzałam, czułam się, jakby wracała do domu. Jeśli nigdy Ci tego nie mówiłam, to teraz chcę, żebyś wiedział, że miałeś mnie od chwili, gdy powiedziałeś mi 'cześć'. 

Czasami złe wybory doprowadzają nas do właściwych miejsc. 


Kto powiedział, że noc jest od spania? Nie, nie proszę państwa. Noc jest właśnie od niszczenia sobie życia, od analiz tego, co i tak było już analizowane tysiące razy, na wymyślanie dialogów, na które i tak nigdy się nie odważymy. Noc jest od tworzenia wielkich planów, których i tak nie będziemy pamiętać rano. Noc jest od bólu głowy, mdłości i wyśnionych miłości. 


A teraz wszystko widzę w ciemnych barwach i podoba mi się to. 


To wszystko dlatego, że nie potrafiłeś docenić tego, jak wiele masz. 

Największym moim lękiem jest lęk przed samotnością. 


Jeśli kogoś kochasz, to choć nie wiem jak silna byłaby pokusa - nie zdradzisz. 


Spójrz na siebie. Jesteś młodą osobą, przestraszoną. Czego się boisz? To przy czym towarzyszy lęk jest najwięcej warte, więc zrób to, a skończy się strach. Zrób to dzisiaj. Teraz. Nadszedł czas, żeby żyć życiem, o którym marzysz. Spróbuj powiedzieć sobie, jaki chciałbyś być. Nie pytaj siebie, czy to jest możliwe. Zastanów się tylko, jak chciałbyś, żeby było. Przestań się przejmować. Przestań hamować słowa. Przestań myśleć, co sądzą inni. Noś to, na co masz ochotę. Słuchaj takiej muzyki, jaką lubisz. Puść ją głośno i tańcz do upadłego. Wyjdź i pójdź tam gdzie chcesz, nie myśląc o jutrze. Nie czekaj na piątek. Żyj teraz. Zrób to teraz. Podejmij ryzyko. Powiedz swe sekrety. Kiedy zrozumiesz, że to Twoje życie? Spełniaj marzenia. 


Mogę być nawet tą jebaną aktorką, milionerką, czy chuj wie kim. Ale bez niego nie chcę. Bez niego niczego nie chcę. Nie potrzebuję istnieć. Jedyne, co mnie tu trzyma, to chyba jego uśmiech. 

W taki dzień jak ten, aż żyć się chce. 


Chciałabym, żeby wreszcie nadszedł koniec tego wiecznego uciekania od problemów. 


Wiesz jak to jest budzić się w środku nocy czując łzy pod powiekami, słyszeć, jak serce wygrywa marsz żałobny, jak podczas 40-stopniowej temperatury odczuwa się wewnętrzne zimno i jak wśród miliona ludzi jest się samotnym? Jeśli nie wiesz, to nie pierdol, że mnie rozumiesz.


Miałam ochotę wyjść ze swojego życia, jak wychodzi się z domu na ulicę. 

Aż w końcu przychodzi taki moment kiedy czujesz, że to, w co brniesz tak długo, traci swój sens. Zamierzasz odpuścić, wycofać się, tak po prostu usunąć się w cień, ale nie możesz. Nie możesz zakończyć tego, co przez pewien okres w życiu dawało Ci szczęście na każdym kroku, czegoś z czym wiąże się tak wiele wspomnień i marzeń...


'Boję się oddać jej w całości. Miłość przekracza wszystkie progi mojej dojrzałości.'


Zamknęłam usta i mówiłam na sto sposobów milczących. 


Uwielbiam z Tobą rozmawiać. Uwielbiam to, w jaki sposób się do mnie zbliżasz i przytulasz. Jesteśmy wtedy tak blisko... Ubóstwiam Twój zapach i uśmiech. Kocham to, jak się starasz i przejmujesz, gdy nazywasz mnie swoją, mówisz, że kochasz i tęsknisz. 

'Każdy upadek tu, kształtował mój charakter.'


Zrozumiałam wtedy, że przed obłędem uratowało mnie całkowite zmęczenie, absolutne, dokładne wykończenie. Po prostu nie miałam siły na obłęd, na to, by rzucać się skąd, gdzieś, pędzić, biegać, krzyczeć, wyć, śmiać się, płakać i tak dalej. Nie miałam na to sił. Bezsilna byłam i tylko dlatego nie oszalałam. 


Mamy tylko jedną szansę, by przejść przez życie tak, jak chcemy. 


Uśmiechać się, a być szczęśliwym, to zupełnie coś innego. 

Prawdopodobnie to ostatni wpis na najbliższy tydzień, a potem się zobaczy, czy coś się jeszcze pojawi :)