Sama nie dam sobie rady.

Kiedyś będzie pięknie, kurwa.

Przepięknie będzie.

I zapamiętaj, że raz złamane serce będzie kochać jeszcze mocniej, pomimo tego, że wydaje się to niemożliwe. Ono po prostu kurczowo łapie się tego, co będzie przypominać przeszłość.

Nie lubię niedziel, nienawidzę poniedziałków, wkurwiają mnie wtorki, denerwują środy, chcę przeżyć czwartek, ciągle myślę o piątku i kocham soboty.

Najtrudniej jest wierzyć w słońce,

widzieć w słońce

i nie czuć ciepła.

Życie oparte na rozczarowaniu i samotności.

- Jak się masz?

- A jak wyglądam?

- Nienajlepiej.

- Czuję się gorzej. 

Przy mnie możesz milczeć, po prostu siedzieć na zimnych płytkach podłogi, patrzeć przed siebie i widzieć tylko sobie znane obrazy. Nie musisz mi o nich opowiadać. Mogę Cię wtedy tylko trzymać za rękę, gdy w umyśle będziesz błądzić po swoich ścieżkach. Ale gdy otworzysz usta i będziesz szeptać o swoich wszystkich bólach, będę słuchać jak Twoje słowa odbijają się echem po pomieszczeniu. Po prostu będę, bo wiem jak jest wtedy, gdy nie potrafimy komukolwiek zaufać.

O niektórych osobach należy zapomnieć.

Ale jak?

Jak zapomnieć o osobie tak bliskiej naszemu sercu?

To niewykonalne.

Wbrew naszej naturze.

Szukam odrobiny ukojenia u kogoś, z kim łączy mnie silna więź.

Czasem mam ochotę zacząć tu wszystko od nowa, zamiast wymieniać spojrzenia, wymieniać słowa. Choć jedyny wyraz tu, to wyraz zwątpienia na twarzach, to czuję tęsknotę, gdy znów sobie Ciebie wyobrażam.

Gdy zrozumiesz, że niczego nie brakuje,

świat będzie należał do Ciebie. 

Nienawidzę praktycznie każdego z was i mało komu ufam.

Wiele razy skrzywdzona, teraz przez to oziębła.

Zimna suka - powiesz. 

Mnie to nie rusza,

bo suką to ja byłam zanim Ty pierwszy raz cycki widziałeś.

Gdybym miała tyle istnień

Ile kolorowych baloników

Trzyma na uwięzi ten pan

Byłabym rozrzutna

Rzuciłabym je po niebie

Pozwoliłabym im się wplątać

W wiatr i w chmury

I w ptasie skrzydło

Sobie

Pozostawiłabym jedno

Zielone

Jak liście

Jak źdźbła traw

I jak twoje oczy - z bliska

~ H. Poświatowska.

'I nie ma Cię i nie wiem już gdzie jesteś,

ale dobrze, że nie wiesz co u mnie,

bo pękłoby Ci serce.'

Era frajera, kurwa.