Boję się.

Było dobrze.
Zbyt dobrze, żeby mogło trwać dłużej.

Nie lubię, kiedy ktoś coś, a potem nic.

Nocą, w ciemności, kładłam się na ulicy,

licząc na to, że ktoś mnie rozjedzie.

Zabrakło szczęścia.

Na tym świecie jedynie miłość zasługuje na wszystko.

Cała reszta nie ma najmniejszego sensu. 

"Jestem podobno

Małą, wredną suką

Odważną w dzień

Płaczącą w nocy.

Pokochasz mnie?

Chcę tylko uczucia,

kilka czułych słów.

Podobno potem zniknę

Bo mi się znudzi."

Kto stawia sobie za cel doskonałość, osiąga więcej niż przeciętność.

Kto stawia sobie za cel przeciętność, nie osiąga nawet tyle.

"Co zamierzasz zrobić ze swoim życiem?" W pewnym sensie ludzie zadawali jej to pytanie już od lat. Nauczyciele, rodzice, przyjaciele o trzeciej nad ranem, ale nigdy nie było ono tak palące jak teraz, a ona wcale nie był bliższa znalezieniu odpowiedzi. Przyszłość jawiła się niczym seria pustych dni. Każdy trudniejszy i bardziej nieznany od poprzedniego. Czym wypełni te wszystkie dni?

Jest inny, niż chłopaki których znam. Może dlatego, że dla niego nie jest najważniejsze iść, zrajać lub napić się z kumplami, że nie zmienia się w ich towarzystwie, nie "wyrywa dup" dla szpanu. Może dlatego, że nie udaje kogoś, kim nie jest. 

Ludzie ranią tak mocno jak ich kochasz.

Nie chciałam żebyś odchodził, bo to Ty nadawałeś sens mojemu życiu.

Gdy Cię nie ma, ja już powoli znikam z tego świata.

Każdego dnia po trochu. 

Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek.

Nie mogę go zabić i za nic stąd uciec.

Gdyby nie garstka tych,

którzy dają mi to światło,

to już bym na cmentarzu

pewnie miała grunt

na własność.

To tak jakby Fineasz stracił Ferba, a Bolek Lolka. 

Tak bardzo się boję, że przyjdzie dzień, gdy już Cię więcej nie zobaczę,

że znikniesz jak każdy, kto był dla mnie ważny. 

Potrzebuję pomocy. Tej jebanej pomocy od kogokolwiek. Potrzebuję wsparcia, o które nie potrafię poprosić. Nie potrafię przyznać, że go potrzebuję. Udaję, że wszystko jest dobrze, że sobie radzę, że nie mam problemu. Wcale tak nie jest. Nie chcę się ratować. Nie potrafię.